Zwykle przy sesjach indywidualnych wychodzę z założenia że oddaję zdjęcia w różnych wersjach kolorystycznych, a także czarno-białe, sepia, czy też w chłodnych barwach. Mnie jako fotografa bardziej jednak bawi praca z osoba fotografowaną, a szczególnie możliwość pokazania danej osoby zupełnie inaczej niż wygląda na co dzień. Sztuką jest też w/g mnie nie osiąganie tego efektu przez graficzną obróbkę (jak dla mnie kaleczeniem zdjęcia) lecz poprzez odpowiednie "stworzenie" tego zdjęcia od razu.
Tego efektu nie widać na zdjęciach - ponieważ dopiero jeżeli znamy daną osobę można powiedzieć jak bardzo jest inna na zdjęciu. Nie mniej dla mnie jest to spora satysfakcja jak słyszę - ale z danej osoby udało Ci się "wyciągnąć" - bawi mnie szczególnie coś co wprawdzie wymaga czasu ale jest poszukiwaniem w każdym "tego czegoś" co może nie jest widziane na co dzień, a jednak w każdym tkwi.
Stąd cały czas uważam - NIE MA OSÓB NIEFOTOGENICZNYCH - fotografowi lub tez często osobie fotografowanej nie chciało się poświęcić czasu na to by zrobić dobre zdjęcie.
O jej ale się dziś rozpisałem - to tak w ramach zadumy jesiennej ;)
Już nie przynudzam czas na zdjęcia:
